روزی دیگر

"پا شو بیا رفیقت داره می‌بره!"

حدود ساعت 7 یا 8 صبح با این جمله پدرم از خواب بیدار شدم و مثل برق خودمو به جلوی تلویزیون رسوندم. اخبار داشت نتایج اولیه شمارش آرا رو اعلام میکرد و خاتمی با اختلاف زیادی جلو افتاده بود. انگار دنیا رو بهم داده بودند. شاید اون موقع حتی درست نمیدونستم چرا؛ ولی خیلی خوشحال بودم. چند روزی بود که دیگه تمام فکر و ذکرمون با بچه‌ها شده بود انتخابات. کلاسمون شده بود یه پا ستاد انتخاباتی. هنوز تصویر پنجره کلاس که بچه‌ها با رنگ یه "خاتمی" بزرگ روش نوشته بودند توی ذهنمه. ناظم مدرسه تذکر داده بود که توی کلاس تبلیغ ممنوعه و گفته بود پاکش کنیم!

این تکه نمونه‌ای بود از وب‌نوشته‌های یکی، دو روز گذشته اینترنت فارسی.

دیروز دوم خرداد بود. چنانکه پیش‌بینی می‌شد بسیاری از سایتها و وبلاگهای سیاسی به مرور این روز پرداخته بودند و تاریخچه اصلاحات را مرور کردند. تصاویر خاتمی در مراسم گرامیداشت دهمین سالگرد دوم خرداد، در بسیاری از وبلاگها دیده می‌شد.

روزنامه کیهان در ستون یادداشت روز خود، مطلبی نوشته بود که واکنش وب‌نویسان اصلاح‌طلب را در پی داشت. در این یادداشت که در سایت روزنامه کیهان نیز قابل مطالعه است، آمده: دوم خرداد اکنون حادثه‌ای مربوط به گذشته است و کمتر کسی علاقه به یادآوری آن دارد. مدعیان و میراث‌خواران آن هم حتی بیشتر مایلند اصلاح‌طلب نامیده شوند تا دوم خردادی. از دوم خرداد فقط یک سید محمد خاتمی مانده که او را هم ظاهراً دوستانش بیشتر به عنوان یک شیخ ریش سفید می پسندند تا رجلی سیاسی که باید حرفش را شنید و خطش را خواند... دوم خرداد به یک معنا مجموعه‌ای از تناقض‌هاست.

در مقابل نظر کیهان و کیهانیان، هواداران دوم خرداد از تفاوت دوم خرداد امسال با سالهای قبل، در وبلاگهایشان نوشتند. یکی از وی‌نویسان گروه هنوز در سایت www.hanouz.com نوشته: چرا دوم خرداد امسال این همه خواهان پیدا کرده است؟ چند روزی است که از این سو و آن سو خبرهایی درباره مراسم سالگرد دوم خرداد می‌شنوم. ظاهرا در دانشگاه‌های مختلف دانشجویانی برنامه‌هایی را به این مناسبت تدارک دیده‌اند. سال گذشته و سال‌های گذشته هم برنامه‌هایی بود، اما امسال خیلی بیش‌تر و خودجوش‌تر شده است. به نظر شما چه اتفاقی افتاده است که دوم خرداد امسال این همه خواهان پیدا کرده است؟